Jantien Jongsma: Mister Motley
HUISJES
Huisjes zoals een kind ze tekent. Abstract gezien een mooie combinatie. Een rechthoek en een driehoek. Als kind kreeg ik van mijn moeder houten huisjes uit Oost Duitsland om mee te spelen. Je kon er hele mooie dorpjes en stadjes mee bouwen. Ik hield van het ordenen tot een overzichtelijke wereld. Precies tekende ik het zo. Mooie dorpjes met een kerk in het midden. Of dat je ook de binnenkant zag met een stoel, tafel met bloemen daar weer op. Ik houd van huizen. Hier woont een eenheid, gezin, familie. Van buiten heel gewoon, maar ellende kan zich binnenshuis voltrekken. De meeste verhalen uit mensenlevens gebeuren in deze huizen. In bed en aan de keukentafel kunnen hele veldslagen worden uitgevochten, maar we kunnen het hier ook weer goed maken. Hier moet je het samen redden. In mijn eigen werk laat ik zelf vaak ook een interieur zien. Een gezin aan tafel of man en vrouw in bed. Of soms een herinnering aan een gebeurtenis. In het Whitney Museum zag ik de huisjes van Lyonel Feininger. Hij maakte ze voor kinderen, mooie scupturaal gevormde huisjes en aandoenlijk zichtbaar versleten. Er is mee gespeeld. Hij maakte dit voor de kinderen van wie hij hield. Geborduurde huisjes, en de huizen in de Shaker giftdrawings staan ook voor goed leven.Voor zorgen voor elkaar en je kinderen. In bijna alle handwerk/ volkskunst is dat een thema. Een vrouwtje en een mannetje ernaast. En hoe verschillend ieder individu ook leeft in weze lijken al onze levens erg veel op elkaar vroeger en nu.
‹ Back